Mutlaka ve mutlaka her bakkalda bulunan, para üstü çikolatasıydı cino. Babamızın verdiği paranın tamamını ona yatırdığımız bile oldu. Adı çikolataydı sadece, çikolata filan yoktu üzerinde. Ama biz onu çikolatası için sevmemiştik ki. Biz onu mahalle arasında yırtıp attığımız sarı paketi, bizi cırcır yapan güruhu ve de çürüttüğü dişlerimiz için sevdik. Biz onu dertsiz tasasız çocukluğumuzun yiyeceği oldugu için sevdik. Keşke şimdi de olsa bakkal köşelerinde. Keşke şimdi alabilsek onu, eskiden olmayan paramız ve eskiden var olan ama şimdi olmayan mutluluğumuzla.
