her seferinde ihsan yüce' nin ekmek, şarap sen ve ben şiirinin şu dörtlüğü aklıma gelir. sesli sesli okuyup gülerim halime.
ıslak kaldırımlarda yürürken acırım
önde yalpa vuran sarhoşun zavallı haline
ukalalık işte derim neme lazım senin
kendine bak; sende bir serserin bir sarhoş...
