bu sabah gözlerimi açtığımda o kadar mutluydum ki nedeninin farkına varamadım, ama düşünmek de istemedim...
evet rüyamda seni görmüşüm.
ne o çikolata suratlı yoksa ayrıldığımızı mı unutmuşum ben? ya az kalsın günaydın mesajı atıyordum..
evden çıktım. hani o köşede hep beklediğimiz durak var ya.
arkasını dönmüş, beyaz montlu, mor atkılı bir kız, ve birden karın boşluğumdan göğüs kafesime doğru tırmanan bir ağrı. evet o sendin.
evet filmlerdeki gibi, hayır tabiki de değildin.
gittiğin günden beri insanlar değişti, sanki herkes benden kaçıyor.
caddeler neden eskisi kadar kalabalık değil?
dolmuşa binen iki sevgili gördüm mor sırt çantası mor atkısıyla bir kız ve elinden tutan bir çocuk. bindiler ve bana baktılar onlar bana gülümsedi, ben de onlara ve el salladılar bana, gittiler..
burası ıssız terkedilmiş bir şehir.
renkler yok her yer gri..
son aldığın puzzle ı beraber tamalayacaktık yalancısın işte.
başını omzuma koyup bana öyle yine gözlerini dikerek bak bak olur mu?
