metrobüsün bir nazi kampı, bir ruanda iç savaşı gibi olduğunu betimleyen bir cümledir. şahsen de öyle. hele o metrobüse binerken kafada yapılan ince hesaplar, ayağına çelme takmaya kadar giden durumlar.
içeride insanlığa dair bir umut yok.
kesinlikle 2040 lı yıllarda insan haklarının daha da genişlediği yıllarda metrobsüsler bir müze ye konulacak ve o yıllar insanların çektiği acılar bütün aleme ibret olsun diye gösterilecektir.
