Bir müddet sonra ölümün, ekmek su ve hava kadar gerekli olduğu anlaşılır ve ölüm iksiri bulunmaya çalşılırdı. Abı- hayat kavramının yerini ab-ı ölüm alırdı.
Ab-ı hayat: içenin ölümsüz olacağına inanılan efsanevi su.
Ab-ı ölüm: içenin öleceğine inanılan efsanevi su.
