filmi henüz göremedim, lakin nazım'ı oynayan yetkin beyin nazım'a olan benzerliği ile önemli bir noktaya temas ettiğini düşünüyorum. hollywoodda olan da bizde uzun zamandır görülemeyen bir durum bu, oyuncunun hayatını canlandırdığı kişiyi oynaması değil adeta o olması. vaktyile bunu the doors filmiyle gördük, val kilmer tıpkı jim morrison olmuştu. ve buna benzer şimdi saymaya gerek görmediğim örnek. bizde ise biyografik filmlerde bunu görmek pek olası değildi, "sinema canlandı!", "sinema coştuu!" diye bağıranlar haklı olsa gerek, mehmet ali erbil film yaptıkça ben umutlu olmasam da sinema gerçekten bir yerlere geliyor anlaşılan.
