ben yaşadım bilirim havasını takınınca söylediklerinin doğru olduğunu mutlaklık boyutuna taşıyan cahiller olmaya devam ettikçe darbeyi haklılaştırma çabaları da yandaş bulmaya devam edecektir.
o dönemleri yaşayıp (sadece 12 eylül değil, 12 mart, 27 mayıs) o dönemin fikri olan gençlerine anarşik(!) diyen, darbeyi haklı bulanların referandum döneminde nasıl çark ettiklerine birebir şahit olunmuştur, o dönemi yaşayanlar tarafından o dönem ile ilgili bir çok farklı söylem bulunmaktadır o yüzden tek taraflı yaşanmışlık çok geçerli bir delil değildir. sentez yapmak ise en iyisidir.
bir de bu cahil insanlar hala, o dönem dünyasındaki baskı ve darbe rüzgarından bi haber olmayı da o dönemde yaşamakla açıklarlar. kıyamam ne tatlı. bi türkiye'de fikir çatışması vardı dimi. güldürmeyin insanı.
bazı şeyler yaşanılarak anlaşılamaz, yer çekimi var demeselerdi, sırf yaşıyorsun diye yer çekimi var deyip, formülünü sözlüğe mi yazacaktın.
bir de derin devleti polis diye algılamak yanılgısıyla da ilk defa karşılaştım. sadece yaşamakla da olmaz azıcık da okumak, yakın siyasi tarihle ilgili belgesel seyretmek, başkalarının düşüncelerini dinlemek de lazım. aksi taktirde devlet memurunu derin devletin tanımı zannedersin saçma olur.
yaş mevzusuna hiç girmeye gerek yok, fikir sahibi olmak yaşla doğru orantılı olsaydı, bütün üniversiteleri kapatmamız lazımdı. fikrinin karşıtıyla karşılaşınca fikir yerine fikir sahibine saldırmak (durum tespiti demiyorum, saldırmak diyorum) kendi fikrini ifade edememektir. bu durum da cahilliğin kankasıdır.(bak bu durum tespiti)
