allah isminde uydurma bir masal kahramanından kaynaklandığı iddia edilen eski hukuk kurallarına uymamaktır. evet, mustafa kemal'in yıllar önce açıkladığı üzere, bu memleket gökten indiği sanılan kitaplar ile idare edilemeyecek kadar gerçek ve ciddi bir meseledir. denilecektir ki, "eee, şimdiki yasalar da insan hayalinin mahsulü değil mi; yani ceza yasası ağaçta bitmiyor nihayetinde". doğrudur; ancak bu hayal mahsulü meşruiyetini insandan alır, gerçek hayat ve bu hayatın beklentilerine yanıt vermek amacıyla insanlar arası değişen ilişkilere göre ve çağa göre sürekli biçim değiştirir; en azından ideal bu.
dolayısıyla, türkiye cumhuriyeti müslüman bir ülke değildir, yaşayan insanlar müslüman olsa bile. o vakit bu durumdan memnun olmayanların üç seçeneği vardır:
1-islamı kendi kişisel inancı olarak kabul edip devlet idaresinde ve yasalarda şeriat beklentisi olmadan yaşayıp gitmek. batı ülkelerinde yaşayan müslümanların yaptığı gibi.
2-şeriat ile yönetilen ülkelere göçmek.
3-rejimi değiştirmek.
2nci ve 3üncü seçenekler radikal adımlardır, göt ister. ama "bu ülkede müslüman çok, doğal olarak islami kanunlar ile yönetilmemiz gerek" diye bir şey söz konusu değil, zira ortada doğal bir şey yok.
