stepan filipovic gibi "faşizme ölüm halka hürriyet" diyerek nazilere direnirken idam sehpasına çıkan bir komünisti de bünyesinden çıkarmış bir coğrafya aynı zamanda. yıkıldıktan sonra halkların kardeşliğinin yerini halkların birbirini boğazlaması aldı. yugoslavyayı yıkıma sürükleyen aktörlerden otporun liderleri bir yerlerine kına yakıyorlardır. gerçi para da basıyor olabilirler abileri soros sayesinde. ama yugoslavyanın bence en büyük hatası özyönetimci, üretim araçlarının toplumsallığı üzerine değil de işçilerin direkt olarak üretim araçların üzerindeki mülkiyeti üzerine kurulması, merkezi planlamadan yoksun olmasıdır. kar mantığı hala devam etmekteydi. ve slovenya ve hırvatisten coğrafyalarından ve buranın özgünlüğünden dolayı eşitsiz olarak gelişmiş ve refah seviyesi diğer bölgelere göre daha üst düzeydeydi. ama kırılma noktası 1974teki kollektif çiftlikleri devlet denetiminden çıkaran anayasa değişikliği denebilir. 1990 tarafından imf tarafından önerilen şok doktriniyle ve bunun getirdiği özelleştirmelerle beraber yeni bir yol ayrımına girmiş uluslararası soyguncuların silahlı örgütü natonun desteği ile abd ve alman gizli servisleri ve soros işbirliğiyle yıkılmış şu anda yoksullukla boğuşan ülkelere parçalanan ülke. uluslararası sermaye istediği gibi at koşturuyor ne mutlu ivan marovic ne mutlu otpor`a
