belki de varoluşçu tayfanın en güzel, varoluşçuluğun en güzel örneklerinden bir eser. 2. dünya savaşının getirdiği yıkımın edebiyatçılar üzerinde nasıl bir etkisi olmuş onu anladım. ve çok ilginç geldi. bana aklım " bizi bir ayağımız mezarda doğuruyorlar" diye başlayan bir tiradla aklımda yer etmiş. herkes doğuyor, büyüyor, okuyor, çalışıyor, evleniyor, çoluk çocuk sahibi oluyor ve ölüyor. o zaman ise bütün yaşananlar koskoca bir hiç oluyor. hiçbir anlamı olmuyor bütün bunların. sanırım insanların beklediği bir şey olmasa daha zor olurdu hayat.
