bencillik, insanoğlunun doğumla kazandığı ve ömür boyu taşıdığı bir davranış türüdür.
Her insan bencildir. Bencilliğin olduğu yerde, menfaat vardır. Yani insan, menfaatleri doğrultusunda bencildir.
Mesela aşk... En bencil duygudur. insan niçin aşık olur? Ruhunu mutlu etmek için. Aslında sizin aşık olmanız, sizden başkasını mutlu etmez.
Mesela nefret... insan niçin nefret eder? Kendi ruhunu deşarj edebilmek için. Sizin benden nefret etmenizin benim ruhuma bir çıkarı yoktur, ancak sizinkine vardır.
Mesela çalışmak... Hangimiz daha iyi şartlarda, daha fazla kazanabileceği bir işte çalışmak istemez ki? Peki benim daha iyi şartlarda çalışmamın size bir faydası var mı?
Biraz da somut örnek verelim. Mesela yarım paket sigaranız kaldı ve o gün sabahlayacaksınız. Ev arkadaşınızın da sigarası bitmiş. O saatte açık bulabileceğiniz yer 1 km uzakta olsun. Ve ev arkadaşınız oraya gecenin bir vakti yanlız gitmekten korkuyor olsun. Kalan sigara ise sadece kendinize yetecek kadar. Ne yaparsınız o zaman? Ev arkadaşınız sigara alabilsin diye onunla beraber o açık yere gidersiniz. Durum aslında yine sizin çıkarınızadır.
Kısaca; menfaatin olduğu her yerde bencillik vardır. Bencilliğin olduğu her yerde ise menfaat vardır.
Ayrıca, bencillik ve egoistlik birbirine karıştırılmamalıdır. Bencillik tamamen menfaat üzerinedir. Egoistlikte ise bir kahraman olma güdüsü ve dolayısıyla kibir vardır.
