olmaz hacı, yemin billah olmaz. oldu sanırsın yine olmaz. neden mi olmaz? çünkü şöyle bir yanlış algı vardır insanda, " sevgili arkadaşlıktan ötedir" yanlış algısıdır bu. halbuki ikisi elma ile armut gibidir, kıyaslanamaz. biber mi daha acı limon mu daha ekşi gibi bir soru sormaktır bu ikisini karşılaştırmak. işin kötüsü ise arkadaşınız sevgiliniz olduysa artık sizin her şeyinizi anlayan o insan gider çünkü insan sadece ve sadece arkadaşına her şeyini anlatır, sevgilisine değil. arkadaşla sevgili olmak aç gözlü olmaktır aslında. en nihayetinde dimyata pirince giden evdeki bulgurdan da olur. geri dönebilmek arkadaşlığa maharet ister. ne dostluklar gördüm aşk yüzünden bitti, o insanlar birbirlerine demediklerini bırakmadı. işte böyle de sıçtılar o kıyamadıkları arkadaşlarının ağzına. aşk dedikleri şeyin bencilliğine, sahip olamamanın öfkesine kapıldılar. arkadaşlığın onlara yetmeyeceğini düşündüler ama yeterdi aslında. artardı bile hatta. dediğim gibi maharet yeniden arkadaş olabilmekte. ona sevgilim diyemeyeceğiniz zaman geldiğin de kalbinin kırmadan hoşçakal deyip ve içini ısıtabilecek şekilde merhaba diyebilmekte yeniden. belki içinizde bir şeyler kalır ama arkadaşlık hissiyatınız üstün geldiğinde anlarsınız doğru olanı yaptığınız zaman.
