anliz ve sentezlerime dayanarak, hatta ben 7. hislerimle birlikte düşündüm taşındım ve bir sonuca vardım.
efendim çoğumuzun ilk buluşması hüsran ile sonuçlanmış.
kimisinin kız arkadaşı ishal olmuş, kimisi eline şişme bebeğini almış gitmiş, kimisi bekaret raporunu eline tutmuş gelmiş, kimisi taşşak geçer gibi bi kilo soğan ile gelmiş, kimisi babasını önüne katmış gitmiş, kimisi annesini, kimisi beynini evde unutup gelmiş, kimisi ana avrat söverek gitmiş, kimisi bacak dekoltesini çok açmış, kimisi göstermiş ama elletmemiş, kimisi beygirine binip gitmiş, kimisi meteor düşmesi sonucu yıkılmış.
hee bana gelirsek benim bir buluşmam bile yok, çünkü onu yapıcak cesaretim yok. ben kendime alternatif olarak şöyle bir başlık açabilirim "ilk buluşmada ekilen insan " güzel oldu bee yakıştı.
