hem güldüren,hem süründüren dizi.
Ağlayamamaktan boğazı yanan bünyeyi son sahnede coşturur.
(bkz: şekerpare)'ye onu sevdiğini söylemediği için pişman olan
ve aynı pişmanlığı sedefin yaşamaması için ilan-ı aşk için ikna eden ismail abi,mecnunun sedefle dalga geçip onu ağlatmasıyla mecnuna giderek
"sonuçta iyi bir insan,iyi,iyi"minvalindeki repliğin sebebi poğaçabaş sedef!i kendisiyle özdeşleştirmesidir.
"ben bu (bkz: mecnun)un ismail abisi değilim" diyerek ceketini fırattığı sahne müthiş bir isyan örneğidir.
Mecnun'nun sahilde (bkz: ismail abi)yi bulamaması, ve o kot pantolonlu,kazaklı elinde tepsi,ağzında "efendim" sözcüğü ile ismail abi,kısaca ağlatır.