1.8 i geçemedim ve kaldım.
az önce ailemin haberi oldu.
çok fazla nasihat dinledim. şimdi ise odamdayım ve ailem salonda benim hakkımda sadece benim hakkımda konuşuyolar. çok iğneleyici laflar söyleniyor. kılıçları çekilmiş hepsi üstüme geliyor. içerisi çok karışık, sürekli beni eleştiriyolar.diyolar ki; ''babam ameliyat oldu en çok çalışması gereken sene bu seneydi, biz onu nasıl okuturuz diye düşünüyoruz onun yaptığına bak.''
dahası da var burda anlatamayacağım insanın içini acıtan manevi yönden çökerten şeylerde var.
susuyorum, hiç konuşmuyorum haklılar çok çok haklılar. ama beni %0.00001 bile anlamıyorlar.
Tamam bu sene gezmiş eğlenmiş olabilirim ama benim en çok çalıştığım sene bu seneydi.
ben sabahlara kadar ders çalışıyodum bölümümdeki adamlarla onlar bunu bilmiyordu daha doğrusu inanmıyorlardı.elimden geleni yaptım lan. uyumadan ben evden çıkmamıştım hiç bir çok defa uyumadan evden çıktım gittim sınava. sabahlara kadar ders çalıştım, çalıştığım adamlar 80 90 alırken her sınav ben 30 aldım 40 aldım. en az onlar kadar çalışmıştım halbuki.işte ben bu gerçeği onlara anlatamıyorumya içim içimi yiyor. gözüm kararıyor, sinirleniyorum ve en güçsüz olduğum anlardan birisini yaşıyorum.
