filmin başlangıcında en son sahnenin spoiler olmayacak ve hiçbir ipucu vermeyecek bir ustalıkla gösterilmesi. ama ince bir işçilik olacak işte tam o kısımda. film bittiğinde ''ene o sahne aslında o sahne, nasıl da yapmışlar bak'' dedirtecek.
bir de filmin türü ne olursa olsun çok ufak bir kısımda dahi olsa dramatik unsurlar barındırmalı. izlerken o kısımda boğazda bir düğüm, bir burukluk oluşmalı. klişe bir şey olmaması şartıyla ufacık bir bölümde hüzünlendirmeli izleyenleri.