severim ben iett şoförlerini. bıyıklı, göbekli buram buram yurdum kokan... hitapları "ablacım, abim, yenge"dir. metropolin göbeğinde bile taşralıdır onlar. yurdum otobüslerinde karmaşa hat safhadayken, kaosa inat "şoförle konuşmak yasak"tır. şoför ise muhabbete meyillidir. severim velhasıl şoförleri. ben zaten kuşları böcekleri de severim. bakkalları, kuaförleri de... ayakkabı boyayan çocukları da üstelik... var ya her yerde yakamıza yapışan çingene kızlar, onların bile sempatik bir yanını bulurum. hümanist miyim neyim?
