hiçbir zaman demeyeceğim , bir şeyi söyleyen insanlardır.
ben hrant dink´in ölümüne herkesten çok üzüldüm. çok güzel söylemleri vardı. "ben fransa´ya gidip ben türk´üm, diyorum, türkiye´ye gelip ben ermeni´yim" diyorum" demişti. çok güzel bir söylemdi bu. ancak gel gör ki, ne kadar üzülmüşsek üzülelim, yaptığımız hiç bir eylem o´nu geri getirmeyecektir. bu , bir. ikincisi, ben ermeni değilim. ben türk´üm.
"hepimiz ermeniyiz" söyleminde bir yer de sanki "ermeni olmayınca hrant dink´in ölümüne üzülünmezmiş, gibi bir "touch" var. öyle bir şey yok. birisinin ölümüne üzülmek için illa da o ırktan olmak gerekmez. ben türk olarak da hrant dink´e sahip çıkabilme kapasitesine sahibim.
o halde "ben ermeniyim" dememe gerek yoktur, hrant´ın anısına saygı göstermek için.
