öylesine özgürsün ki bir tüy kadar hafifsin ruzgar seni oradan oraya alır götürür,
yüzünde hafif bir ruzgar serınlıgı hıssedersın, için rahat kafan hafif, kendi merkezindesindir, kendinden zevk alırsın baya baya bi zaman, neden sonra... göz görür gönül sevmek ister.
kendınden sıkılırsın bazende, tüy gibi hafif olan kendını taşımaktan yorulursun bazen, uçup uçup bir dala, bir yapraga, bir ele, bir omuza konmak istersin sonra ...
