gün gelir, büyürsünüz artık, yalnızsınızdır. kapı çalmayalı yıllar olmuştur, kapıyı anhtarla açmak bile koymaya başlamıştır. işte o zaman düşünürsünüz, keşke bir anne beklese beni evde, geç gidince hesap sorsa bana, keşke harçlık istesem babamdan utana sıkıla.
bi kerecik yatağa girdikten sonra sönse ışık ne olur ki?
