kalbim, kıyameti yaşayan günahkar gibi titrerken, hiç doğmayacak olan kızıma özlemle affın huzurunu arıyor
güzel kızım sahra;
en çok küçükken birlikte oynadığım bir arkadaşım vardı.masmavi okyanus gözleri olan sarışın çok güzel bir kız.. bana ondan daha yakın kimse olmadı bu zamana kadar.. o kadar değerliydi ki; sakladığım meşelerimin yerini sadece ona söylerdim...tek dostumdu. heran yanımda olurdu ve hiç ayrılmazdı. hala gözlerimi kapattığımda gözlerini görebiliyorum. garip ruh hallerimin alışılmış sıradanlığını değiştiren tek varlıktı benim için.. beni çok severdi.. bende onu zaman bizi tekrar buluşturmak sözü ile ayırdı.. sözünü tuttu da
ama..! olmadı işte olduramadık,oldurtmadırlar!
okyanusu benden alan zaman, seni ona verdi dile gelen beddualar sustu seninle
baban heyecanlandı sahra! hadi gel yıllar önce bizim bıraktığımız yerden oyuna katıl. okyanusun kalbinde beni bekle...emin ol, seni çok sevecektir. seni ona emanet ediyorum..nefret ettiğim bedene hiç doğmayacak olsan bile, onunla yaşayacaksın.. biliyorum birgün kıyametin koptuğu yerde seninle buluşacağız.. ben tam orada olacağım... kalbim sakladığım meşelerimin hemen yanında.. onu okyanusa sor, yerini gösterecektir..kalbimdeki sevgi sana kıyamete kadar yetecektir.. okyanusa olan nefretim gibi
baban seni çok seviyor kızım.. 11.01.2012
