tek başına yaşamak zorunda kalan bünyenin fena şekilde özlediği kahvaltılardır.
o zamanlar çay bardağına çayını senin değil de bir başkasının dolduruyor olması pek de önemli gelmezken yalnız yaşarken o bir başkasını ne çok özlediğini ne kadar yalnız olduğunu anlıyorsun işte.
