eski sevgilime diyeceğim laftır. ne tipi, ne tüpü, ne arabası, ne parası, ne ortamı vardı keratanın. onu çok sevdim( derken bile bak kitlendim şimdi, ne sevmesi, seviyorum be) dersem şimdi neyini sevdiğimi söylemek icap eder, geriye düşünceleri kalıyor sanırım.
lan, var ya ben senin düşüncelerini sevdim. çok sevdim. o taş evi yapma hayalimizi sevdim. evin önüne senin yapacağın kuş evini, odun sobamızı, sabun kokan çarşaflarımızı. kendi elimde yıkayacağım çamaşırlarımızı. hepsini çok sevdim be.
ama nereden bilebilirdim ki senin ancak ve ancak sobanın içinde odun olabileceğini. odunsun be adam. odunsun. (işte bu kısım da niye 'eski' madem diyenlere de geldi.)
