99 yılında her zaman ki gibi yazın memlekete geldik. Ben soluğu tabi direk büyükbabamlarda aldım. ilk torun olunca orada bakım daha iyi. *
atarimi de yanıma aldım, dayımın odaya kuruldum. bi kaç gün sonra dayımla tank oynarken, o ortada ki şahin dayımın yüzünden vuruldu ve bende dayıma ahkam kesip "atari benim değil mi oynatmıyorum seni" deyip oynatmamıştım.
ertesi gün yine akşama kadar dışarıda top oynadıktan sonra odaya bi girdim, değişik bir şey var ortada. Görüntü çok gerçekçi. dayı dedim bu ne. cdli atari bu dedi. hadi oynayalım dedim. yok dedi oynatmayacam seni, sen atarini oyna. * tabi dayı yüreği dayanamadı. bunda benim anneanneme dayımı şikayet etmem de etkili olmadı değil. *
fifa 98, mortal combat, nfs ve adı aklıma gelmeyen efsane oyunlar. çok gerçekçiydi bizim için. birebir aynısıydı gerçeğin. sabahlara kadar oynardık. tabi bu ders çalışmak için bir motivasyon sebebiydi. "bak karnen iyi olursa, tatilde playstation oynarsın" diyerek ekstra bir çalışma şevki verirdi.
bugün mühendis olduysam, playstation oynamak için çalıştığım dersler sayesindedir. *
