tarif edilemez duygu..herşey anlamını yitirken nasıl tarif edilebilir ki zaten..herşey çok uzakta,dün beraber yürüdüğünüz o yol çok uzakta,yarısı hala dolu başucunuzda duran kadehi çok uzakta,dinlediğiniz şarkının melodileri çok uzakta,o çok uzakta..geriye kalan yok zaten,gelecekte onunla yok..nasıl yaşamalı insan acısını doyasıya,kabullenmekten başlayarak mı..anlamını yitiren o kavgalar,o kırgınlıklar götürebilir midir onun olduğu yere,yanınızda pişmanlıklarla..
