Bulutlar bile küsmüştü o güne
Hüzünlenmişti yağmurlar
Ve tadı yoktu güneşin
O gün başka gündü zira
Düşmanın tozlu çizmeleri, ayak basmıştı Bursa'ya
Bursa alışık değildi böyle bir güne
Kaldıramazdı bu lekeyi
Kara bir örtü gerilmişti üzerine
Vatan müdafaası kanlı oluyordu
Kan sıçramıştı Bursa'nın çeperine
Bursa vurulmuştu tam can evinden
Bu vurgun, benzemiyordu diğerlerine
Tek bir mermi dahi sıkılmamıştı, Bursa düşerken
işte bu yüzdendi ya vurgun
Yunan, göğsünü gererek girdi şehre
Çok büyük bir iş başarmış gibi
Bu kadar kolay olmamalıydı
Bu kadar kolay düşmemeliydi Bursa
Ahh analar, ahh bacılar
Gözünün yaşına kan karışan yavrular
Hayatın anlamına ermeden, süngü ucunda duran bebeler
Ve ırzı değersiz pula dönmüş kınalı kuzular
Haya etmişti bulutlar, hicabından
Ürkmüştü yağmur, damlalarını bırakmaya
Ve sesi kesilmişti yıldırımın
Kara örtü hala duruyordu, şehrin bağrında
Rahatça ayrılamıyordu bedeninden tin
içinde ki gizli düşmanlar oyuyordu ruhunu
Karşı düşmandan hariç
Bu kadar mı ağır olurdu yürek eziyeti
Böyle mi acıverirdi kara örtü
için için bir ateş yanıyordu yüreklerde
Sönmeye yüz tutmuştu Bursa'nın külleri
Bir kıvılcım bekliyordu şehir, yıldırımdan
Siyahtan beyaza dönerken bulutlar, işaretini verdi
Ve yağmur çılgına dönmüştü, Bursa'nın yüreği misali
Bu çığlığı yakından duymuştu Mustafa Kemal
Sessiz bir bir Eylül sabahında
Mazlum avuçlardan arşa yükselirken dualar
Bursa'nın etrafına örüldü aniden saydam duvarlar
Kozasını terkederken Bursa'nın yüreği
Düşman için kısalttı işgalli süreyi
Hep birlikte haykırdı Bursa, korku dürtüsünü
Ve meclisten bir el kardırdı üzerinden Kara Örtü'sünü
Çakın ey yıldırımlar, yağın yağmurlar acıların üzerine
Bayram yapın sizde birlikte, Bursa'nın özgürlüğüne
