ilkokuldayken her gün altıma sıçıyodum. ciddi ciddi yapıyodum bunu. artık anam beslenmeme ne koyuyoduysa eve kadar dayanamıyodum. hatta bi gün okuldan çıktım eve gidiyorum, evle okulun arası da baya var, öyle bi gelmiş ki kakam götümün kaslarını sıkmaktan yürümeye takatim kalmamış ama kapıya kadar dayandım, anahtarı deliğe sokamıyorum amk heyecandan. evde de kimse yok biliyorum. soğuk soğuk da terlemişim dayancak gücüm kalmamış. hani insanın tansiyonu düşer de bi yere yaslanma, dayanma ihtiyacı duyar ya, zaten soluk soluğa kalmışım elim ayağım titriyo ben artık sikerim anahtarını deyip yaslandım kapıya, götümün kaslarını gevşetmemle bi çuval bok patır patır donuma dökülmeye başladı. suratımda bi gülümseme belirdi amk. duvara yaslanmamın yarattığı baskı kuvvetinin de etkisiyle sıçtığım boku bi de götümün loblarına sıvadım güzelce, zaten o bokun verdiği sıcaklığı bi tek altıma işeyerek tadabildim ya neyse... sonra eve girdim güzelce yıkandım ama hala o sıçış anı kafamda canlanıyo amk. sonra da işte annemden akşam güzel bi dayak yiyip sümüğümü koluma sile sile ders çalıştım sobanın yanında.