on yaşlarındayım. çok sevdiğim bisikletimle mahallenin tozunu atıyorum o zamanlar. bir gün yine son sürat tozu dumana katmış gezerken ön tekerin sekiz çizdiğini fark ettim. götürdüm bisikletçiye anlattım derdimi. adam şöyle bir bakıp 'göbeği gitmiş bunun değişmesi lazım' dedi. tabi yakıştıramadım benim düldüle bu durumu. yediremedim bir türlü. hakaret saydım, 'bi şeyi yok dayı benim pisikletin, mis gibi gidiyor işte. sen sıkı ver şu ön tekerin civatayı olur o.' dedim. adam da bana 'yok oğlum göbek değişmesi lazım, olmaz öyle.' diye cevap verdi. ben bir hışım pedallayıp eve getirdim bisikleti. 'ne olacak ya, ben yaparım mis gibi olur o' edalarıyla babamın alet çantasını aşağıya indirip güzelce söktüm tekeri. tabi eller falan yağ olunca bir havalanma, bir 'yapıyoruz işte mis gibi amk.' durumu oldu bu arada. neyse ben göbeğin sağını solunu kurcaladıktan sonra güzelce tekerleği yerine takıp civataları sıktım. tabi o gazla aklımdan 'tertemiz, fıstık gibi oldu işte oğlum. artık mahalledeki çocukların pisikletleri de yaparsın, deli para kazanırız.' diye geçiriyorum. bisikleti sanki ben yapmışım gibi uzun uzun izledikten sonra sıra geldi test sürüşüne. şöyle bir yola baktım mahallenin kızları oturmuşlar dedikodu fırtınası koparıyorlar. yol hafif yokuştur. hesap yokuş aşağıya son sürat pedala asılıp kızların oturduğu yerin önünde arka tekeri kaydırarak durmak. ben bisikletime binip,yokuş aşağıya on sekiz vites, başladım pedalı deli gibi çevirmeye. saçlarım falan rüzgarda ahenkli ahenksiz dans ediyor, suratım 4g yemiş f16 pilotu gibi şekilden şekile giriyor. bir yandan da kızlara bakıyorum 'izliyorlar mı' diye. o an için işin güzel tarafı, hepsinin de gözü, deli gibi bisiklet süren, bende. benim suratta bir gülümseme kızlara bakarken bir anda yavaş çekimde önümde giden bir teker gördüm. 'ulan bu ne' diye düşünmeye başlayacakken benim ön teker çatalının yola vurduğunu hissetmem ve az önce göbeğine toz konduramadığım bisikletimin gerçek at misali beni sırtından fırlatması bir oldu. o hızla uçunca kaç takla attım bilmiyorum ama artık kırk takla atsam da mahallenin kızlarının gözünde bittiğimin farkındaydım. yinede iki gram kalan gururum için komalık pozisyondan hışımla kalkıp bir elimde bisiklet diğer elimde ön teker, başım öne eğik, gönlüm aldıra aldıra, arka planda kızların kahkahalarıyla eve doğru sekerek uzaklaştım.
