"Biz aşktan sudur ettik
Aşk üzerine yaratıldık
Aşka doğru yöneldik
Aşka verdik gönlümüzü"
bizim allah'a olan sevgimizin gayesi, sevgimizin ne olduğunun hakikatini bilmemizi gerektirir. sevgi, sevenin zati "nefsi" bir özelliği midir, yoksa o sevendeki menevi bir sıfat mıdır? ya da sevenle sevilen arasında basit bir ilgi midir? seveni, sevgiyle kavuşmaya çeken bir alaka mıdır?
biz, sevginin, seven için zati "nefsi" bir sıfat olduğunu söylüyoruz. bu sıfat zamanla yok olup gider diye bize itiraz edilecek olursa, deriz ki; sevginin yok olması, ancak sevenin varlığının yok olmasıyla mümkün olur...
