arapların osmanlı'yı satmalarına gösterdikleri aşırı tepkiyi, tarihte nice türk boyu'nun birbirini arkadan vurmasında, arap devletleri'nde komutanlık ve valiliğe yükselen türklerin birbiri ardına yaptıkları isyanlarda, tabi oldukları devletlere isyan ederek "bağımsızlık" gibi hep övündüğümüz bir olgunun peşinde yapılan "ihanetlere" gösteremeyen zihniyetçe ortaya atılmış içi boş iddialar bütünüdür. bu zihniyet tarihte sadece türklerin devlet kurma hakkı olduğunu, sadece türklerin kendi kaderlerini belirleme dürtüsüne sahip olmuş olageldiğini düşünmekte tabii ki. bu zihniyete göre yunan şehir devletleri birleşip perslere kahramanca karşı koymuş da değildir, kahramanlık ne zaman başka milletlere has bir şey oldu ki?
dolayısıyla ittihat terakki'nin milliyetçi zulmü altında inlemiş araplar da göstermelik bir cihat çağrısına uymak zorundaydılar, sanki 6 yıl boyunca türkçülük politikasıyla her türlü dışlamaya maruz kalmış araplar zorda kalınca ilan edilen bir cihada katılmalıydılar.
hiç kusura kalınmasın ama türkçülük yapıp sonra cihad ilan etme komikliğini biz gösterdik, sonuçta da güney cephelerindeki bu durumu biz hazırladık. bugün yine benzer birşeyler yaşıyor ama yine akıllanmıyoruz. tarih tekerrür eder miydi acep ders alınsaydı demek geliyor insanın içinden.
türk milleti isyan da eder, savaş da açar, arkadan da vurur, merkez yönetimini de yıkar, gider devletini kurar. zira bağımsızlık sadece türklerin hakkıdır bu dünyada ve herkes türklerin emri altında yaşamaya mahkumdur.
