bugüne kadar sana inanmayı bırakmıştım bugün yine inandım o güzel gözlerindeki ışıltıyı masumiyeti gördüğümde
beni değil başkasını istiyorsun öyle demiştin biten bir şey başlamaz.
ben hep ümidimi korudum senin için okulum uzattım senin yüzünden kimseyi sevemedim yalanlarına zerre inancım kalmamasına ramen ümit ettim. bugün yine bana olmaz dedin
neden anlamıyorum
o sevdiğin hödüklerden çok daha elim yüzüm düzgün zekiyim seni anlayan tek insanım
ama bunu anlamıyorum evet.
istediğin adamlara bakıyorum biri cehennemin dibinde diğeri elin gavuru niye yapıyosun bunu kendine bana ihtiyacın var görmüyorsun.
hırsını bilirim yakar yıkarsın ama öyle güzel bir masumiyetin sevgin varki bilirim sensiz olamam ben niye anlamıyosun istedini aldığında atacaksın onları güzel meleğim o zaman ben yine burda olucam. sonunda sözüme geleceksin sadece sana bişey olursa birine zarar vermekten korkuyorum, uzaklaşmayı denedim olmadı, ne yapayayım sen söyle!
