şimdi olay salaklık falan değil tabi ki estağfurullah ama benim canım, çok sevdiğim kayınpederim bu konuda inanılmaz bir örnek.
şöyle ki: zamanında bunlar bir ev satın alıyorlar emlakçıdan. ancak halihazırda evi satan eski ev sahibi de evden henüz çıkmamış. ve bir yıl kadar da çıkmak istemiyor. bunu arzusunu da dile getiriyor. ancak satış fiyatından, oturacağı bir yıllık kirayı düşmek istemiyor zira toplu paraya ihtiyacı had safhada.
kayınvalidem de adama diyor ki, "o zaman bir yıl daha oturun kirasını verin napalım artık."
"tamam" diyor adam, aylık 800 lira veririm.
kayınpederim çok net bir şekilde "hayır olmaz" diyor.
adam irkiliyor. "abi" diyor gerçekten sıkıntıya girerim, en çok 850 olur nolur anlayış gösterin"
kayınpederim "800 olmaz, 600 yeter" diyor.
kayınvalidem yavaş yavaş kafayı çevirip kayınpederime bakıyor bir yandan içinden "yapma, sen konuşma bu konuda nolur" derken. zira bu huyunu biliyor ve bu pazarlık aniden geliştiğinden önceden tembihleme fırsatı olmamış. korktuğu başına geliyor yani.
"800 kira çok. 800 kira mı olur?" diyor. adam : " yani şimdi, buralarda o civarda" falan diyor ama kayınpederim "hayır" diyor "600 vereceksen otur yoksa çık" diyor. şaka gibi resmen. adam da "allah razı olsun abi ehehe saol abi" diyor.
işin garibi zengin değiller bişey değiller. ömürleri boyunca çalışmış didinmiş, emekli ikramiyeleri ile ev almışlar.
işte böyle benim kayınpederim. eşi benzeri pek yok bu dünyada. çok temiz çok seviyorum kendisini.
