sürrealizmin sınırlarının zorlandığı filmlerin pakladığı,basitliğin,aleladeliğin içinde verilmek istenen o tarifsiz duyguyu alamayanların yorum yapmaması gereken filmdir. ömer,yakup ve yıldız. kocaman yürekleri illaki kocaman cüsselerde aramamak gerektiğinin görsel ispatıdır. hemen hemen herkesin -ulan ben de hissetmiştim bunu- diyebileceği en az bir duyguyu ihtiva eden, gerçek bir film.nitekim ömer pencereyi açtı;ben üşüdüm. yıldız'ın ayağı kaydı; ben düştüm ve düşürdüm o bebeği. yakup'un imkansızı benim içimi acıttı.lakin üçünün dağda, kayaların üzerinde bir uzanışı var ki,değmeyin huzuruma.sevdim ulan sizi.
