keşfedilesi, dev bir serbest dünya sunan, karakter gelişimi konusunda kısıtlamaması, karakter sınıfı seçtirmeyerek yaptığı yenilikçi hareketle, hoş atmosferi, gerçekten yaşıyormuş gibi görülen dünyasıyla şahane bir role-playing oyunu. lakin senaryoyu ve yan görevleri gözden geçirince, 38. seviyeye gelip, ana hikayeyi bitirip yan görevleri de bıkana kadar yaptığınız halde hala akılda kalan neredeyse hiçbir karakter içermeyen oyun. ejderhaların çıtır çerez modunda olması, ayı görünce bile şöyle bir irkilip dikkatli savaşmak icap ettiği halde her ejderha ortaya çıkışında -ki az buz da çıkmıyorlar bir yerden sonra. aynı anda 2 tanesiyle karşılaştığınız bile oluyor tesadüfen- "of ulan yine mi bu lavuklar" dedirtmesi de oyunun atmosferine darbe vuran bir başka konu elbette. herkesin söylediği şey bu zaten, madem 10 tane ok atıp öldürebiliyoruz yoldaşımla, o zaman ne gerek var dovahkiin'e bilmemneye. hadi bunu oyuna biraz daha aksiyon ve hız katmak için yaptınız diyelim, peki karakterlerin yüzeyselliği ne olacak ey bethesda? oyun boyunca aklımda yer eden 2 karakter oldu. biri ara sıra atar gider yapan ulfric stormcloak, -ufaktan spoiler- high hrotgar'daki toplantıda high elf lideriyle aynı masada oturmam tavrını hatırlıyorum mesela. bir de o toplantıya da başkanlık eden, hrothgar'ın gedikli dedesi var, ağırbaşlı, pasifist, olgun duruşuyla aklımda kalmış. onun dışında bu oyunda (biz dahil) hiç kimsenin kişiliği yok. üçüncü sınıf aksiyon filmi detayında karakterler dolu ortalıkta. fallout'ta da aynı sıkıntıyı yaşatıyor bethesda. sen o kadar güzel bir dünya kurgula ama böyle bir şeyi görmezden gel. şu güzel ortamı bozuyorsun bethesda.
