bu eserde okumaya değer sözler var. mesela: biz, aklın doğuştan kanatlı hayvanları ve bal toplayıcıları olarak hep oraya doğru gidiyoruz, aslında biz tüm kalbimizle sadece bir tek şeyle ilgileniyoruz-eve bir şeyler götürmekle. bunun dışında hayatla, yaşananlarla ilgili olanlar-hangimiz bunlar için yeterince ciddiyete sahibiz? ya da zamana? bu tür şeylerle korkarım ki hiçbir zaman tam olarak ilgilenmedik: yüreğimiz orada değil işte-hatta kulağımız bile!
