küçükken bende ufak, yeşil bir tane vardı, çalamasam da çok severdim kurcalamasını, belden kıvıra kıvıra, körüğü oynata oynata eğlenirdim onunla. bir gün bizimkiler büyüdün artık, kuzenin oğluna verelim dediler, içim buruk "tamam" dedim, onların önünde sormasalar ortalığı yıkardım ama oldu işte...
çocuğun 1 kere bile akordeonumla oynadığını görmedim, yıllar sonra sordum nerde görebilir miyim diye, attık dediler...*
lan çocuğunuzun eşyasını verip vermek istemediğinden emin olun lan, içim acıyor...
