din öyle bir konudur ki sokaktan kimi çevirseniz edeceği iki kelime olur. ya savunur ya da senin dinin sana benim dinim bana der. sarhoşun birine "rezil, utanmıyor musun halinden?" deseniz sizi önemsemez. ama gidip "allahsız, niye içiyorsun?" deseniz üzerinize yürür. insanların içinde kabul etmeselerde bir yaratan inancı vardır, kimi bunu yaşar, kimi ise derinliklerine atıp kaçmaya çalışır. sözlükteki durum da buna benzerdir, kimileri islam tebliğ dini olduğu için bilmeyenler öğrensin diye bilgi amaçlı yazılar yazmaktadır, ama gel gör ki içindeki inançtan korkan veya sorumluktan kaçmaya çalışanların hedefi haline gelmiştir din başlıkları. üç kuruşluk bilgisiyle ya da provakatif amaçlı açtığı başlıklar görüntü kirliliğinden başka bir şey de değildir. hatta ve hatta bu başlıkların ilk entrylerinin çoğu da tanım değildir, "ben böyle düşünüyorum, böyle biliyorum." diyerek sol frame in ebesi ile izdivaç yapılarak ortalığı toplama görevi diğer yazarlara bırakılmıştır.
başkalarından beklenen sağduyuyu kendisi göstermeyen insanların inanılırlığı ne kadar olur, gelin siz karar verin. ayrıca dine saldırmak kolaydır, zor olanı inandığını savunmaktır zaten.