abarti ve pompadan arindirilmis, yuzlesme anlarinda ortaya cikan, kendini surekli abarmaktan ve ovmekten cok daha cekici bir kendini bilme.
erkekler kolay gaza gelebilen yaratiklar oluyorlar. biraz pohpohlandiklarini hissettiklari an boyle bir cosma, bir ne bileyim "evet evet di mi ya, zaten bi kez de soyle boyle olmustu" triplerine giriyorlar kolaylikla. bu da cok sevimli olmasinin yaninda, bir zaman sonra can sikici bir harekete donusuyor. kizin nezaketli onayi da gotunde patlayabiliyor.
cogu erkek ne oldugunun ve ne olmadiginin bal gibi de ayirdinda oluyor. ne oldugunu bilen, ayi gibi degil ama hafif hafif yuzune vurabilen bir kizin karsisinda anlasiliyor ki, farkindaliklari ust duzeyde esasinda bunlarin. kandirmak gibi degil, ama olur da daha ustun bir izlenim olusursa, buna hic engel olmamak gibi. sanki biraz, yersen tutuyor. "yok bu kiz bunlara papuc birakmaz" dedirtmek gerekiyor o adama. aksi takdirde kizin kafasindaki o kocaman yalanciktan adamin hayalinin en ust, en yok artik oha anina ulastigi en fantazik donem, maalesef tekmeyle es zamanli oluyor. kim kolayca kandirabildigi, hem de kendisinden asliyla alakasiz baska bisiy yaratip onu seven biriyle birlikte olmak ister ki? burdan kizlara sesleniyorum. lutfen aklimizi basimiza devsirelim.
