6 filmini izleyebildiğim koreli yönetmen. birilerine hayran olabilecek yaşı vs. geçtikte beğendiğim yönetmenler kategorisinde kafalarda olduğunu söylemeliyim. tabi diğer filmlerini de izlemem gerekiyor. (bunun da farkındayım, farkındalık! hem de zevk alarak olacak o iş)
bilindiği üzere boş ev ve ilkbahar yaz sonbahar kış ve ilkbahar külliyatının belki de en olmuş çalışmaları. benim izlediğim filmler içinde de tepeyi bunlar işgal etmekte. mevsimlerin, yaşamsal döngünün aktarımı kadar yüksek görsellik tandanslı ilkbahar yaz sonbahar kış ve ilkbahar 'daki izole dünya ve diğer bundan hayli bağımsız geniş dünya ilgi çekicidir. zaten filmlerinde bir karşılıklılık tezini önemser. nefes 'teki ölüm mahkumuna verilen hayat dolu aşk mevcutken diğer aşk gene yan taraftadır. boş ev, son 10-15 yıl içinde yapılmış en dikkate değer filmlerdendir. hani brezilya gövde gösterisini nasıl tanrıkent 'le yapmışsa uzak doğu'dan da boş ev çıkmıştır. filmin sessizliği aslında çok sesliliğinden ileri gelmektedir. izleyen herkes söyleyebilecek bir şeyler bulabilir.karşılıklılık tezine binaen burda da evin bozulan eşyalarının onarımı söz konusudur. hani kullanılmıştır lakin karşılığı ödenmiştir. fedakar kız , daha ziyade ahlak olgusu üzerinden giderken, yay daha ziyade bağlanmayı göze sokuyordu. kim ki duk, insansal karmaşıklığa son derece takık olup insanın insana bağlanmasını tukaka olarak görür. bağlanma, şiddeti doğurur çünkü. rüya , bilinçaltına göndermeleriyle yapmak istemeyip yapılanların verdiği vicdan azabıyla dikkate değerdir.
valla filmlerinde yüzde yüz mantık aramamalı derim kendimce. biraz uzakdoğu'nun gelenekselliği, budizm teolojisi, insan ilişkilerinin karmaşıklığı ve karşılıklılık argümanı harmanlanmış ve bu materyallere acı sos niyetiyle ultra fantastik bir tarafta eklenmiştir. (görsellik üstünlüğüyle) sinemasının dili aşağı yukarı budur. oturup mantık hatası bulacağım diye kasıp izlenilirse filmlerinin büyüsünün de kaçacağını düşünmekteyim.
