sadece taner birsel'in 'vallahi usandım' repliği ile masaya vurduğu sahne için bile izlenebilir çok başarılı bir yapım. olmamış tek yeri filmin sonundaki tören sahnesi, stüdyoda çekildiği çok belli, tören için de gerekli kalabalık oluşturulmamış.
gerçek olay bir çok kaynakta araçlardan ikisinin de bej renkli üretildiği, eskişehir'den trene yüklendikten sonra makam aracı rengi olsun diye birinin siyaha boyandığı, araçların mühendisler tarafından değil, vagondan indirildikten sonra eskort ve sürücülere teslim edilerek tören alanına gönderildiği, siyah aracın en önde lokomotife en yakın araç olması nedeniyle güvenlik kuralları gereği benzininin tamamen boşaltıldığı, eskortlara araçta benzin olmadığının söylendiği ancak eskortların bunu atladığı ve benzin alınmadığı şeklinde geçiyor.
tayyare fabrikasının kapatılmasının nedeni 1946 yılında IMF'den alınan ilk kredi. bu kredinin diyeti olarak uçak üretimi durdurulup uçakların amerika'dan alınması kabul edilmiş. O yıllarda IMF'den en yüksek krediyi kullanan ülke avusturya'ymış. ekonomi yönetiminin bir başka ülke tekeline bırakılamayacağını çabuk anlayıp üretime dayalı ekonomilerini kurdukları gibi türkiye de dahil birçok ülkeden göçmen işçi kabul etmişler.
devrim arabalarının üretiminin durdurulmasının nedeni de ekonomimizin dışa bağımlı olması, aldığımız krediler karşılığında neyi üreteceğimize başka ülkelerin karar vermesi, bu politika bugün de devam etmekte, çiftiye doğrudan gelir desteği verilerek hangi ürünü ekmeyeceği ve ekeceği ürünün ne kadar olacağına karar verilmektedir.
taner birsel dışında serhat tutumluer, onur ünsal ve necip'in yaşlı halini oynayan haluk bilginer'in oyunculukları da muhteşem. haluk bilginer'in rolü çok kısa olmasına karşın genç necip'in tavırlarını,yürüyüşü ve kol hareketlerini dahi gözlemleyip yaşlılığına uyarlaması oyunculuğunun akılda kalıcı olmasını sağlıyor.
