Suratımıza bukkake yaparken gülùmseyen mahkemedir. Sonucu utandırmıştır. Ama bizi, bu ülkede hala bir kïrıntı adalet olduğuna inananları. Yoksa onlar utanmazlar. Niye utansınkiler. Ortada örgüt yok.
Açıkça söylemek gerekirse devlete örgüt demek Deniz Gezmişlere hakarettir. Daha iyi bir dünya için örgütlenenlere hakarettir.
Oysa ki bildiğin taşşak geçiliyor üzerimizden. Yasin hayalin telefon konuşmalarını hepimiz dinledik. Bu nasıl bir tiyatrodur. Polis memurları "o çocuk sizinkilerden mi?" diye sorarken oradaki "sizinkilerin" ne olduğunu hepimiz öğrenmemişiz gibi, sanki toplum olarak şizofrenik sancılar çekiyormuşuz gibi...
Hukukun daha ilk derslerinde "adaletin herkes için eşit olduğunu" anlatırlar bizlere. Ama bak, değilmiş. "sizinkiler" yapınca farklıymış be babam. Ne denilebilir ki?
Karanlığın içindeyiz. Bir yanda poşi takmak suç. Grup yorum bileti satan 8 Mart Dünya Emekçi kadınlar gününü kutalayanlar bugün hala aynı yargının gözünde terörist. Demek ki, silahlı çete kurmak organize bir terör değil. Demek ki, ırkçı bir şekilde adam öldürmek, bu topluma grup yorum bileti satmaktan daha fazla zarar veriyor. Öyle ya, hukukta cezaların arasındaki farkın temel etkenlerinden biri de topluma zarar.
Bir de bu olaydan hala nemalanmaya çalışıyor yeni nesil yazar kesimi. Daha doğrusu kendileri eski, görüşleri yeni olanlar.
Neymiş, bu yargı kararları kabul edilemezmiş, yeni anayasa lazımmış. Oh, ne güzel. Ergenekon ve balyoz AKP nin siyasi başarısı olsun ama kabul edilemeyecek karar çıkınca yargı kaka olsun. Hepimiz biliyoruz ki, her iktidar yargıyı etkileyebiliyor.
Ertuğrul günay çok üzülmüş. Vah ki ne vah. Tekrar soruyorum: bu nasıl bir tiyatro ki, izleyiciler değil, oynayanlar keyif alıyor.
Ama dik duracağız. Bu dava bitmeyecek. Ünlü sözde de dediği gibi: başımızın dik durması, boğazımıza kadar boka batmamızdandır.
