eğer kendimizi mutsuzluğun pençesinden kurtaramıyorsak, bunun sebebi birbirimizi kurtarmak için yaratılmış olmamızdır. biliyorum ben seni, sen beni kurtaramadık; hatta belki ben seni değil ama sen beni mutsuzluğun ortasına attın. şimdi seni asla suçlamam; çünkü düşen benim düşüren ben..çünkü sen bensin, ben sen. ama sana söz veriyorum ki, bir gün seni kurtaracak biri geldiğinde o gün benim de kurtuluşum olacak ve böylece aslında yaşama nedenim olan mutluluğa kavuşabileceğim. mutluluk..mutluluğu aramayan biri yaşamın işleyişini kavrayamamış demektir. bu bizim kavradığımız anlamına gelmez, sakın aldanma biz kırdık, biz döktük, biz parçalarına ayırdık ve sonra yapıştıramadık biricik balığım. şimdi itiraf ediyorum; bencil bendim, her şeyi kendim için istedim, oynamadım ama oynamışım gibi kaybettim: peki ya sen? sen hala kazandığını mı sanıyorsun? uyan artık uyuyan güzel.
