Anneme değil de alt katta oturan babanneme bir şey vermek için indiğim sırada yaşlılığın verdiği hassasiyetten midir yoksa sevginin gözünün içine bakılır boyutundan mıdır nedir "rengin sararmış solmuş hasta gibisin kim üzdü seni" lafı üzerine gözlerimin feci dolduğunu ve babanneme o an diğer herkese duyduğum sevginin de ötesinde bir içtenlikle sıkı sıkı sarıldığımı hatırlarım belki öylesine sorulmuş bir soruydu babanne olmanın verdiği bir duyguydu ama o an beni sadece babannemin anladığını hissettim gözümünün içine bakan en birinci kişi olduğunu..
