gidip görülen, sevilen film. özellikle savaş sahneleri gayet güzel çekilmiş, ancak bir miğfer dibi** olamamış kanımca. spartalıların tarih boyunca kullandıkları kısa kılıç ve kalkanları aksiyon sahnelerine apayrı bir hava vermiş. doğu batı sentezi veya iranlı kardeşlerimizin canavar gibi gösterilmeleri konusunda milliyetçi yorumları yadırgamakla beraber, savaşın insani tarafı olmaması ve barbarlık olmadan * zafer kazanılamadığı hususunun altını çizerim. her savaşan millet gibi, bizlerde mistik güçlerden yardım dilemiş, arkadan oklamış, kafayı bir balta ile gövdeden ayırmış, topuz ile surat düzlemiş, hatta dikine ikiye bölmüşüzdür.
savaş sahnelerinde sinemada koltuğa yapışan insanların, en kısa zamanda bir köy düğünü kavgasını veya kasımpaşa' da mahallenin ağabeylerinden birine lolo yapmış maktule uyguladığı şiddet gösterilerini izlemesini öneriyorum, haznedar' da düğün salonu işletmecisi halit abimizin attığı müthiş kafaları, beşiktaş kapalısından salih' in osmanlı tokatlarını, kuyruğa kaynak çekenlere çevik kuvvetin uçarak attığı tekmeleri. kısa kılıcın kullanılması kadar, 2.5 saniye içinde 3 ayrı üniversiteli coplayan polisi izleyin, o coptaki ahengi ve havada çaldığı senfonik ıslık seslerini görün. spartalı neymiş ?
leonidas' ın böğüre tekme atmak suretiyle dipsiz kuyuya gönderdiği pers elçisi arkasından 'ohaa, müthiş' diyenler, 1 hafta öncesinde böğrüne tekme atılarak boğazın buz gibi sularına atılan abi kardeşe hangi efekti vermiştir acaba ? gergedanı mızrak atarak durduran spartalıya 'fantastik' diyenler, kurban bayramında keseceği davarı yumrukla yere yıkan yiğide ne der ? kalkanı perslinin kafasına geçiren spartalıya 'üff' derken, evde karısının kafasına yemek soğuk geldiği için tencere kapağı vuran yurdum öküzüne ne der ?
velhasıl kelam, özenmeyin spartalılara, onlar sadece 300 taneydi, biz ise onbinlerce, heleki er meydanına çıkalım, alimallah alayının cücüğünü zikeriz.
