feodal ortaçağ'da, benimsedikleri doktrin tam da devre uygundu. kilise; dünya yaşantısının fani ve gelip geçici olduğuna dikkat çekip, aslolan sipiritüel evren için çalışılmasını talep ediyordu. asıl mutluluk; var olup olmadığı dahi bilinemeyen mavera alemindeydi. yoksulluğun elbet bir nedeni vardı. ve bu sorgulanmamalıydı! tüm bu öğretiler: toplumdaki sefalet ve sınıf farklılıklarını meşru kılıyordu.
