senden sonra hiçbişey yoluna gşrmedş hayatımda...gün geçtikçe dahada kötüye gitti herşey...önce seni kaybettim sonra zamanla hatıraları yitirdim. bir resmin bile yok mesela bende. son kez baktım ve hepsini çöpe attım. hayellerim gitti mesela daha sonra. oysa ben bütün hayallerimde yanımda seni hayal ederdim...senden sonra heyecanım gitti, neşem gitti...ufak şeylerden mutlu olmadığım gibi hiçbişey beni neşelendirmiyor...sesim gitti senden sonra... söyleyecek o kadar çok sözüm varken ardından bakakaldım ben... sessiz çığlıklar attım hep...gururum gitti senden sonra... ben ki burnum düşse eğilip yerden almam ama senden sonra sen bana dön diye bütün gururumu ayaklar altına aldım. kendime olan saygım gitti senden sonra ben kendimi herkese saydırırken sen beni yerin dibine soktun...gülücükler atamıyorum etrafıma şen kahkahlarımda yok artık sanki sen giderken herşeyi toplayıp gittin...senden sonra dinleyemez oldum bizim şarkımızı ve seni bana hatırlatan hiçbir şarkıyı...seninle yürüdüğüm yollarda yürüyemedim senden sonra herkese seni soracak korkusuyla... senden sonra kendime gelemedim ben uzun bir süre tüm dengem alt üst oldu, bulunduğum her yer boğazımı sıktı sanki kaçtım her yerden herkesten...senden sonra daha çok içki içer oldum mesela... yanında içmediğim kadar içtim... ve ben hep şerefsizliğine içtim senden sonra... seninle olan ortak arkadaşlarımdan kaçtım senden sonra...senden sonra gözüm görmez oldu herkesi sanki dünyamın merkezi senmişsin gibi...senden sonra güvenemez oldum kimseye, herkes senin gibi o.çocuğu çıkacakmış gibi geliyor. senden sonra sevemez oldum ben...ne kimseyi sevebildim nede kimseyi yerine koyabildim...senden sonra nefes alamaz oldum çünkü ben sana nefesim dedim ve sen benim nefesimi alıp gittin...senden sonra kabuğuma çekildim ben ne ölebildim ne de yaşadım...kısacası senden sonra ben bittim...
