Okulun proje haftasinda, sinif ogrencileriyle otokrasi konusunu islenecektir. Rainer Wenger, otokrasiyi ogrencilerine bir deneyle anlatmak ister. Ulkeye yeniden fasizmin gelemeyecegine inanan ogrencilerine, onlarin da hoslarina gidecegini dusundugu bir oyun oynamak ister. Ogrencilere cazip gelen bu oyun, filmin akisinda cok farkli boyutlara ulasir.
Fasist hareketlerin kokenini anlamak bakimindan oldukca faydali bir film. Filmin ana temasi bu olsa da film bize buna benzer orgutlenmelerde insan psikolojisini cok net irdeletiyor.
Bu ve benzeri ideolojilerin yesermeye basladigi nokta ile gelinen nokta arasindaki farki Die Welle ya da benzeri bir film olan The Experiment'de insani anlayabilmek bakimindan cok buyuk benzerlikler arz ediyor. Arayis icerisinde olan insan ya da kitleler boyle olusumlarda birlik olmanin verdigi gucle ya da arkasina aldigi iktidarin destegiyle hayalperest ve şovenist bir ruh sergileyerek kendini ustun gormeye basliyor. Ve bu ogretinden yola cikarak ayrimcilik basgosteriyor. Filmde dikkat ceken diger bir nokta da boyle harektelerde, kisilerin ruh ve aile yapisi, olusumda ustlendikleri misyon ve olusuma verdikleri destek bakimindan oldukca dusundurcuydu.
Aidiyet duygusu, kendini savunmasiz hisseden bireylerin dahil olduklari toplu harektelerde kendini daha onemli gorme istegi ve bu olusumda bulunmaktan aldigi hazda filmin verdigi mesajlar icerisinde. Filmden cikan baska bir mesaj ise kitle hareketlerinde dil, din, irk ve sinif farkinin silindigi zanniyla kisilerin kendinde bulduklari guc ve tatmin hisleridir. Die Welle filmini yalnizca fasizm hareketine indirgemek konuya oldukca sig bakmaktir. Filmi iktidar, orgut, cemaat ve benzeri olusumlar uzerinden de cok rahat analiz edebiliriz. Ve boyle olusumlarin altinda yatan arzu; otekilesmeyi reddetme ve aynilastirma cabasidir. filme yaklasimim fasizme alternatif aramaktan ziyade, insan odakliydi.
