türk sinemasının klasiklerindendir. yavuz turgul, hikayesini hiç ajitasyona, abartıya, duygu sömürüsüne kaçmadan büyük bir sadelik, doğallık ve ustalıkla anlatır.
muhsin bey eski istanbul beyefendisidir. ali nazik isimli urfalı türkücü'yü kurtkapanı olarak tabir edilen unkapanı'nda yıpratmadan, pavyonlara düşürmeden müzik piyasasına kazandırmak saygın bir sanatçı yapmaktır tüm amacı. bir türlü kaset yapacak parayı bulamaz. kendisine meyli olan eski pavyon şarkıcısı apartman komşusu kadın bir gün bu parayı getirir ama almaz. ali nazik " ağam karı parayı ayağına getiriy sen almisin" der ama o muhsin bey'dir, eski istanbul beyefendisidir. "bize dul bir kadının parasını maceraya atmak yakışmaz" der. bu proje için kendini feda eder ve hiç yapmayacağı bir şeyi yapar, dolandırıcılık... ve o hapisteyken kaset çıkar.
filmin en etkileyici sahnesi: muhsin bey hapisten çıkıp da ali nazik'in düşmemesi için çırpındığı hatta kendisinin bunun için hapsi göze aldığı batağa, pavyona gelir. ali nazik " ağam nedem kendimi kurtarmam lazımdı" der. muhsin bey ise öyle bir sakin, efendi ve kendinden emin bir tonla " kurtarabildin mi bari?" der, ve hafiften tebessüm edip çeker gider. işte bu sahne çok etkilidir. izleyenler bilir. kısaca filmin gücünün sırrı; hikayesi, oyunculuğu, yönetimi, müziği ve herşeyi ile doğal, sade ve samimi bir anlatım tarzı benimsemiş olmasında yatar.
