baskasindan yakindiginda dedi ovidius,
"elde edilir, bir kadin."
dudaklarindaki yarim huzunle gorundugunde ona,
yaklasacaskin.
elleri bogrunde, sizili yuregini,
oksarken gorunmez dilekleri,
ona gokyuzunun maviligini
anlatacaksin.
tam acmak istediginde kendini
gorunup
kacmak istediginde
saklanacaksin.
hic gecikmeyeceksin
dedi ovidius,
ocunu almasina "aracilik" edeceksin.
bulmak istedigi ne varsa, O'na
getireceksin.
nasilsa unutmustur mutlulugun
yuzlerdeki yansimasini.
nasilsa zincirleri vardir,
kirmak istedigi,
sen sadece bir "yol" gosterceksin.
hic bir sey daha "ucucu" degil
dedi ovidius,
kirk bir kadin kalbinden.
tutmak istedigi ne varsa,
ucup gitmistir ellerinden.
ve cocuklugunu,
gencligini
ve ilk mutlulugunu
tatmak ister yeniden.
sahip oldugu her seyi sunacakti onune.
ona "mutluluguymus" gibi,
gorunursen.
"baskasindan yakindiginda" dedi ovidus,
"elde edilir bir kadin."
bakislarinin tum kirilganligiyla
baktiginda aynaya,
aynada O'nu gosteren,
"sen" olacaksin.
