kınanmışlığı esas alarak dervişin derecesini yükseltmeyi hedefleyen bir tasavvuf öğretisi. bu öğretiyi benimsemiş şairler kendilerini aşk yolunun kınanmışları olarak görür ve bir lokma, bir hırka ile yetinir gibi acz içinde aşklarını çoğaltarak yaşadıklarını söylerler.
